در این مقاله سعی داریم که قراردادهای سرمایه گذاری در زنجیره تأمین شرکت بتا را از دیدگاه مهندسی مالی تعریف کنیم:
قراردادهای سرمایه گذاری در زنجیره تأمین بتا نوعی از اوراق مشتقه خارج از بورس هستند که بر روی سرعت مصرف یا سرعت فروش کالا (تفاوت نقدشوندگی کالا در بازارهای گوناگون) تعریف می‌شوند. در واقع انتشار دهنده این اوراق با تأمین مالی از این طریق چرخه عملیات در زنجیره تأمین خود را کاهش داده و با تمرکز بر‌بخش‌هایی از زنجیره در آن مزیت بیشتری دارند خلق ارزش می‌کنند. خریدار این اوراق نیز با سرمایه‌گذاری در این بخش از زنجیره تأمین و دسترسی به سرمایه گذاری‌هایی که پیش از این به آنها دسترسی وجود نداشت هم از نظر سرمایه گذاری در یک سبد جدید و متنوع‌سازی سبد سرمایه گذاری خود کاهش ریسک در سبد سرمایه گذاری را تجربه می‌کند و هم در آربیتراژ بوجود آمده ناشی از تزریق این نقدینگی به زنجیره تأمین شریک شده و سود می‌برد. از آنجایی که این نوع سرمایه گذاری هم مزایای متنوع‌سازی و کاهش ریسک سبد دارد و هم به دلیل سرمایه گذاری روی محصول از پوشش تورم برخودار است معمولا سرمایه گذاران منافع قابل توجهی می‌برند.
حال به خصوصیات و شرایط مهندسی مالی اوراق سرمایه گذاری در زنجیره تأمین طراحی شده توسط پلتفرم سرمایه گذاری Beta می‌پردازیم.
از انواع اوراق مشتقه خارج از بورس با عمق بازار خیلی بالا قراردادهای CFD: Contract for Difference در بازار فارکس هستند که در پلتفرم‌های بنامی همچون Meta Trader معامله می‌شوند.
انواع اوراق مشتقه پلتفرم بتا
اوراق مشتقه پلتفرم بتا شامل خرید عمده یک محصول به صورت نقدی و خرده فروشی همان محصول به صورت امانی است، که در سه‌بخش از زنجیره تأمین صورت می‌پذیرد:
قرادادهای آربیتراژ تجارت الکترونیک:
خریداری عمده محصول تمام شده درب کارخانه و خرده فروشی از طریق فناوری‌های تجارت الکترونیک و فناوری‌های پرداخت و ایجاد سود بالاتر از عرف به دلیل عملکرد بهتر این محصولات در این بازارها (پلتفرم بتا در این نوع از قراردادهای خود از زیرساخت خود به نام B2KAN که یک هماهنگ کننده است و ساختار فروش جمعی در این بازارها دارد استفاده می‌کند)
قراردادهای آربیتراژ تولید (ظرفیت تولید):
پیش خرید عمده محصولات شرکت پیش از تولید و خرده فروشی از طریق فناوری‌های تجارت الکترونیک و یا زیرساخت‌های فروش کارای خود تولید کننده. در این نوع قرارداد سرمایه گذار با تزریق نقدینگی به تولید کننده این امکان را بوجود می‌آورد که تولید کننده بتوانند از ظرفیت خود بهینه استفاده کرده و سود به مراتب بالاتری ایجاد کند و در این بازدهی با سرمایه پذیر مشارکت می‌کند.
قراردادهای آربیتراژ تأمین:
در این قراردادها سرمایه گذار مواد اولیه شرکت را به صورت عمده خریداری کرده و شرکت مابازی مصرف خرده و فروش خدمت یا محصول خود با ایشان تسویه می‌کند. در نتیجه نقدینگی در دسترس برای شرکت محصولات به قیمت‌های بسیار بهتری تأمین می‌شوند و در این صرفه جویی و آربیتراژ بوجود آمده ناشی از تأمین مواد اولیه سرمایه گذار شریک شده و سود می‌برد.
خب همانطور کی از این سه حالت قرارداد متوجه شدید بطور کلی قرارداد مشقته بتا شامل خرید یک یا چند محصول به صورت عمده و نقدی با قیمت مشخص و از پیش تعیین شده و خرده فروشی آن محصولات برای سرمایه گذار با یک قیمت مشخص و از پیش تعیین شده است.
بمانند همه اوراق مشتقه، قیمت گذاری قیمت خرید عمده و قیمت خرده فروشی به گونه‌ای مهندسی مالی شده است که تمامی ریسک‌ها پوشش داده می‌شود و تنها سرعت فروش محصول عامل بازدهی سرمایه‌گذاری است و سرمایه پذیر در هر صورت تمامی درآمد حاصل از خرده فروشی را به قیمت تعیین شده در قرارداد با توجه به سرعت خرده فروشی به سرمایه گذار پرداخت خواهد کرد.
قیمت گذاری قرارداد بتا:
در قیمت گذاری قرارداد بتا دو قیمت عمده و خرده می‌بایست هر دو قیمت گذاری بشوند:
قیمت گذاری قیمت عمده فروشی:
قیمت عمده فروشی حتما با بهای تمام شده محصول برای سرمایه پذیر متفاوت خواهد بود و علت آن ناشی از دو پارامتر است:
- هزینه‌های پذیرش سرمایه پذیر
- قیمت ریسک نکول: معمولا‌بخش عمده‌ای از فاصله بین بهای تمام شده محصول وقیمت خرید عمده در قرارداد بتا جهت پوشش ریسک نکول توسط پلتفرم استفاده می‌شود در واقع در پلتفرم یک حساب پوشش ریسک نکول وجود دارد که اگر سرمایه پذیر به هر دلیل نتوانست در بیش از دو یا سه برابر زمان پیش‌بینی شده مبلغ خرده فروشی را بازگرداند یا محصولات را بفروش برساند آنگاه قرارداد از منابع این صندوق تسویه شده و به سرمایه گذار پرداخت می‌شود.
بنابراین قیمت عمده فروشی عبارتست از:
که در این معادله مقادیر فرایندهای تصادفی هستند که توسط تیم مهندسی مالی بتا با دقت بسیار بالا مدلسازی و شبیه‌سازی می‌شوند.
همچنین قیمت‌گذاری خرده فروشی براساس فرمول فوق و استفاده از معادلات تصادفی ذیل بدست می‌آید.
سرعت فروش را به صورت فرایند تصادفی پوآسن ذیل تعریف می‌شود.
همچنین تمامی زمان‌های تولید و زمان‌های وصول مطالبات نیز می‌تواند به صورت فرایندهای تصادفی مناسب برای تولید زمان مدلسازی و شبیه‌سازی بشوند.